Abstract Tijmen Bostoen

MDMA is een verboden middel onder de Nederlandse Opiumwet, maar wordt momenteel in verschillende onderzoeken gebruikt om psychotherapie te ondersteunen in de behandeling van PTSS. Dit blijkt effectief en veilig te zijn, momenteel wordt in de VS zelfs het laatste deel van de registratie studie voor de FDA uitgevoerd, Europa start waarschijnlijk dit jaar.
Bij de behandelingen wordt MDMA slechts 2 of 3 keer gegeven, ingebed in een psychotherapeutisch traject. Hierbij wordt gebruik gemaakt van de geestverruimende eigenschappen van MDMA, waarvan verondersteld wordt dat ze psychotherapie kunnen katalyseren. Deze effecten zijn o.a. een toename van empathie en (zelf)acceptatie, vermindering van schaamte en verbetering van het geheugen. Dit maakt dat eerder zeer moeilijk te behandelen vormen van PTSS toch zouden kunnen verbeteren en therapeutische grenzen verlegd worden.
Het werken met MDMA bij PTSS vergt een specifieke psychotherapeutische attitude en aanpak. Bij deze presentatie gaan we in op de huidige stand van zaken in de ontwikkeling van MDMA tot geneesmiddel, de risico’s/bijwerkingen en het psychotherapeutisch kader bij psychedelische therapie. Dit zal geïllustreerd worden aan de hand van beeld materiaal van behandelingen en praktijk ervaringen met MDMA ondersteunde psychotherapie.

Na deze lezing:

• Ken je de belangrijkste wetenschappelijke publicaties mbt MDMA ondersteunde therapie voor PTSS.
• Ben je op de hoogte van het werkingsmechanisme en van de belangrijkste contra indicaties en bijwerkingen van MDMA.
• Heb je kennis gemaakt met de therapeutische attitude en interventies bij deze innovatieve therapievorm.

Referenties:
Mithoefer, M. C., Wagner, M. T., Mithoefer, A. T., Jerome, L., & Doblin, R. (2011). The safety and efficacy of±3, 4-methylenedioxymethamphetamine-assisted psychotherapy in subjects with chronic, treatment-resistant posttraumatic stress disorder: the first randomized controlled pilot study. Journal of psychopharmacology, 25(4), 439-452.

Mithoefer, M. C., Wagner, M. T., Mithoefer, A. T., Jerome, L., Martin, S. F., Yazar-Klosinski, B., … & Doblin, R. (2013). Durability of improvement in post-traumatic stress disorder symptoms and absence of harmful effects or drug dependency after 3, 4-methylenedioxymethamphetamine-assisted psychotherapy: a prospective long-term follow-up study. Journal of psychopharmacology, 27(1), 28-39.

Jerome, L., Feduccia, A. A., Wang, J. B., Hamilton, S., Klosinski, B., Emerson, A., … & Doblin, R. (2020). Long-term follow-up outcomes of MDMA-assisted psychotherapy for treatment of PTSD: a longitudinal pooled analysis of six phase 2 trials. Psychopharmacology, 237(8), 2485-2497.

Mitchell, J. M., Bogenschutz, M., Lilienstein, A., Harrison, C., Kleiman, S., Parker-Guilbert, K., … & Doblin, R. (2021). MDMA-assisted therapy for severe PTSD: a randomized, double-blind, placebo-controlled phase 3 study. Nature Medicine, 27(6), 1025-1033.

Marseille, E., Mitchell, J. M., & Kahn, J. G. (2022). Updated cost-effectiveness of MDMA-assisted therapy for the treatment of posttraumatic stress disorder in the United States: Findings from a phase 3 trial. PloS one, 17(2), e0263252.

Abstract Alexander Sack

Transcraniële hersenstimulatie technieken zoals transcraniële magnetische of elektrische stimulatie (TMS/TCS) kunnen de connectiviteit binnen netwerken in het brein niet invasief moduleren. Of anders verwoord: de neurale activiteit van bepaalde hersengebieden wordt gestimuleerd via de huid door magnetische pulsen of elektroden. De functionele effecten op de hersenactiviteit vertonen zich vaak direct in functionele veranderingen in gedrag, cognitie en/of emotie. De steeds beter beschikbare stimulatieprotocollen die tot langdurige en neuroplastische veranderingen in het brein leiden, zorgen voor aandacht naar de mogelijke therapeutische effecten van TMS/TCS in de behandeling van verschillende psychologische en neuropsychiatrische aandoeningen.  In mijn lezing, geef ik eerst een korte inleiding over de hersenstimulatietechnieken TMS en TCS, daarna ga ik in op de laatste bevindingen op het gebied van klinische toepassingen in de GGZ.